30-04-2023
De eerste wedstrijden zitten erop en man man man wat een maanden waren het!
Laten we beginnen bij het begin. In februari ging ik op trainingskamp naar Monte Gordo in Portugal. Het doel was simpel, fietskilometers maken en de eerste intensiteit in het dagelijkse programma stoppen. Dit ging goed, ik voelde me goed en elke training voelde als “vliegen”. Totdat het ophield en ik een pijn in mijn knie begon te voelen die snel veel erger werd. Dit gebeurde aan het eind van het trainingskamp, maar toch hebben we dit liever niet. Eenmaal thuis gelijk naar de fysio en al snel was duidelijk dat met een beetje rust, ik snel weer kon gaan trainen. Dit ging volgens plan en ik was snel weer vrolijk aan het trainen!
Trainingen gingen goed en de eerste wedstrijd stond al weer op het programma. Europa junior cup in Quarteira, Portugal. Met enige spanning maakte ik weer de reis naar Portugal, want je weet nooit hoe je er voorstaat ten opzichte van alle andere meiden. En oja, nog een dingetje die zee is en blijft altijd spannend. Vooral in Quarteira zijn de golven sterk en mijn bodysurf skills iets minder 😉 Maar ondanks deze onzekerheden voelde ik me sterk en had ik vooral veel zin in de race. Dus zondagochtend 26 maart om 9 uur rende ik de zee in. 1 misstap en voor mijn gevoel was daar mijn race over. Ik dook te laat waardoor ik helemaal stil kwam te liggen. Het werd een grote inhaalrace hierdoor en ik kwam in de 2e groep het water uit. Een gevoel overheerste, simpelweg niet goed genoeg vandaag. Nog geprobeerd zo hard mogelijk te fietsen, maar uiteindelijk was een 23e plek alles wat erin zat. Niet helemaal tevreden, maar genoten van de dag en alle andere races in de middag, en ik ging weer terug naar huis. Focus op de volgende wedstrijden en ook die kwamen alweer snel.
Het NK duathlon was namelijk een thuiswedstrijd voor mij. We startten namelijk op het bikepark in Sittard, wat nu mijn thuis is (ook al klinkt het soms nog een beetje gekkig 😉 ). Helaas niet veel junioren meiden aan de start waardoor de serie werd gecombineerd met de elite. Dit betekende wel een mooie kans om te kijken hoe ik daar tussen sta. Want wauw wat ging het hard. De eerste 5 km waren hele snelle kilometers, waardoor ik wel (alweer) solo moest lopen. Dit gaf een kleine throwback naar 2 jaar geleden toen ik de hele duathlon alleen zat en dat was echt afzien. Gelukkig sloot het groepje achtermij snel aan en kon ik met hun goed meerijden. Daarna kon ik het afmaken op het lopen wat resulteerde in mijn 3e duathlon titel bij de junioren! En daarnaast kon ik een top10 plek in mijn zak steken bij de elite! Geslaagde dag dus!
Op naar de volgende wedstrijd Europa Junior Cup Caorle tevens het WK-kwalificatie evenement vanuit worldtriathlon. Een plek in de finale betekent een quota plek voor Nederland!
