19-11-2023
Na een aantal weken rustiger trainen heb ik afgelopen weken weer lekker veel mogen racen. Misschien was ik niet overal meer in mijn beste vorm maar wat heb ik er van genoten! Kom ik neem je mee 😉 !
Na 1 week thuis te zijn geweest (want ik wilde stoppelhaene eigenlijk echt niet missen), besloot ik om te starten voor het team tijdens de Bundesliga race in Hannover. Samen met een aantal andere triatleten uit Sittard reisden we af naar Hannover. Ik had er vooral heel veel zin in al was ik ook wel een tikkeltje gespannen over het format. Het was nieuw voor mij en je weet nooit hoe het precies gaat lopen. De triathlon bestond uit een proloog over 250 meter zwemmen 5 km fietsen en 1.5 km lopen. Het ging heel hard en het was voor mij een flinke shock to the system. Daarna hadden we minder dan een uurtje rust waarop we in een jachtstart nog 500 meter zwemmen, 15 km fietsen en 3.5 km lopen aflegden. Er was een grote groep ontstaan wat uiteindelijk de 2e achtervolgende groep was. Helaas werd er niet hard gereden en ik had ook niet de loopbenen om het af te maken voor het team. Wel weer veel ervaring opgedaan en de anderen meiden deden het supergoed waardoor we 3e werden die dag!
Een week later ging ik naar Frankrijk voor mijn debuut in de 2e divisie van de Grand Prix. Zwemmen in zee vind ik altijd een beetje spannend. Door de hoge golven wordt navigeren nog lastiger. Toch wist ik dichtbij de kop het water uit te komen en met een harde 1e km was ik al snel terug in de kopgroep. Hier werd redelijk goed samengewerkt en dus bleven we weg van de achtervolgende groep. Ik had nog steeds niet de loopbenen gevonden en die Franse meiden kunnen echt hardlopen dus ik moest tevreden zijn met een top10 klassering. Het was wel oprecht een ontzettend leuke race om te doen en ik had ook een super leuk Frans team. Af en toe moesten we met handen en voeten uitleggen wat we bedoelen, maar dat schijnt heel normaal te zijn in Frankrijk.
Stil zitten doe ik niet aan en dus vloog ik terug was ik 1 dag thuis en had ik alweer een wedstrijd. Dit keer geen triathlon, maar ik maakte mijn debuut bij de grotere koersen in het wielrennen. Ik mocht de GP van Wallonie rijden. Een koers over 150! km (ik had nog nooit in mijn leven zo ver gefietst 😉 ) met een world tour team aan de start. Een flink debuut vond ik zelf en het was ook behoorlijk lijden tot de finish. Maar hij is gehaald en wauw wat een ervaring! Ik heb nog heel veel te leren in het wielrennen, maar dit geeft enorm veel ervaring!
Het wielrenavontuur was nog niet afgelopen deze week. Ik heb ook nog de Watersley Women Challenge gereden. En ja, dit was een thuiswedstrijd. Het begon met een 2.7km tijdrit over het bikepark, waar we altijd tempos rijden. Het was een hele ervaring om voor het eerst een tijdrit te rijden, gewoon lekker op mijn eigen koersfiets :). De dag erna reden we net over de grens in Belgie waar een paar flinke heuvels inzaten. Ik had het zwaar maar wist te finishen. Nog steeds veel te leren over positionering! De dag erna reden we een ronde die begon en eindigde op Watersley. Hoe vet is dat! Positioneren ging alweer beter dan de dag ervoor, maar uiteindelijk was de tank leeg. Wel gewoon gefinished en we hebben weer heel veel mogen leren. Dankbaar dat ik deze kansen heb gekregen van Watersley R+D team ! Maar nu tijd om ook weer gewoon lekker te zwemmen en te lopen.
